Inleiding

Dit psychosociale blog begint met te praten over God. De man heeft het zwaar. Zijn naam wordt vaak ijdel gebruikt en geregeld bezoedeld. In de moderne wereld voelt Hij zich niet geacht, niet op waarde geschat en een onbegrepen afzonderlijke. Hetgeen overigens verdraaid veel lijkt op de gevoelens van het individu in de moderne samenleving.  

De mogelijke frustraties van God en de gelijkenis met de frustraties van Homo Sapiens Sapiens Moderni, zoals ik de moderne mens in dit blog noem, is de reden dat ik dit blog met Hem begin. Ik begin met schijven over God om je duidelijk te maken dat er een innige relatie bestaat tussen God, religie, samenleving en de interacties tussen individuen en hun welzijn.  

Ik begin met schrijven over God en zijn verhaal om je duidelijk te maken dat God symbool staat voor leven. Leven veronderstelt de aanwezigheid van energie. Energie dat levendigheid, bezieling en levenskracht financiert. Als energetische Entiteit heeft leven de bezieling zichzelf in oneindigheid te willen doorgeven. Voor mij zijn God, ziel en leven synoniemen geworden. 

Ik ben hier gaan beschrijven wat ik geloof dat God en zijn verhaal is om de relatie tussen gedrag en gezondheid en welzijn bloot te leggen. Homo Sapiens Sapiens Moderni lijkt het enige organisme te zijn dat chronisch in vertwijfeling zoekend is naar zingeving en de betekenis van zichzelf. Het is mogelijk de reden dat God en religie zijn ontstaan. 

Overleven in de natuur is een strijd om net lang genoeg te bestaan om zichzelf door te geven. Homo Sapiens Sapiens Moderni lijkt deze strijd ontgroeid te zijn. Homo Sapiens Sapiens Moderni strijdt een strijd om het bezit van betekenis. Homo wil in zelfbesef waardevol geacht zijn. Het voedt zijn behoefte zinvol en in hoogachting aanwezig te zijn. Homo Sapiens Sapiens Moderni  strijdt een strijd op intellectueel niveau. Homo strijdt een psychische strijd. Een strijd om erkenning en eervolle waardering van het individu dat hij of zij is. Het is een strijd niet alleen tegen anderen, maar vooral met en tegen zichzelf.  

Het onderscheidende van Homo ten opzichte van de natuur is dat Homo zijn eigen territoriale omgeving creëert en cultuur brengt binnen zijn territorium. God en religie is één van de culturele aspecten die de behoefte naar zingeving van Homo ondersteunen. Om zijn voedsel beschikbaarheid, zijn veiligheid en zijn voortplanting te kunnen garanderen is het noodzakelijk voor Homo greep te hebben op de gebeurtenissen en het gedrag in zijn territorium. Grijpen en greep hebben zijn het fundament van begrijpen en het verkrijgen van begrip. Het voedt zijn zekering, zijn aarding, het beveiligt zijn bestaan en daarmee zijn voortplanting.  

Voor Homo is het de reden dat uit de tien geboden van Mozes vele regels, richtlijnen, protocollen en procedures zijn ontstaan. In toenemende mate zijn ze inmiddels verstikkend geworden voor Homo Moderni. God, religie, cultuur en controle over gebeurtennissen en gedrag dicteren grotendeels het individuele en het gemeenschappelijke gedrag en daarmee het welzijn van het moderne individu. Het is deze innige relatie waarover ik in dit blog praat. 

Filosoferen over God en zijn verhaal is een cirkelredenatie zonder begin en zonder einde. In mijn visioen van God is God een ‘zichzelf onderhoudende Oneindigheid’, die de prikkels van de duivel gebruikt om zijn Oneindigheid te waarborgen. God beschrijven is een herhaling van herhalingen waar de tekst altijd in een komma zit. De punt bestaat niet. 

De teksten die hier rondom God en religie geschreven zijn, zijn teksten die allemaal rond hetzelfde thema draaien. Besef dat de teksten in verschillende tijdvakken geschreven zijn, waardoor rond de rode draad van elke tekst weer iets nieuws gewikkeld is geworden. Ik waarschuw je daarom vooraf dat het losstaande cirkelredenaties zijn waarvan ik zelf tureluurs werd. Het cirkelende van het beschrijven van oneindigheid schroefde me volledig vast in mijn denken. Ik kon niet meer denken na het denken. De teksten kunnen elkaar versterken of verzwakken en geven jou zo de mogelijkheid je eigen beeld bij te stellen van God, geloof, religie en de invloed die ze hebben op jouw denken, doen en laten en dat van de samenleving.  

Ik heb geenszins het doel God, zijn verhaal, religie of religieuze groeperingen op de hak te nemen. De subtiele lezer zal zelfs het tegendeel ontdekken. De teksten zijn slechts de gedachtesprongen van mijn visioenen. En hebben het doel jou tot nadenken te willen prikkelen.  

Dat wil zeggen ik wil je prikkelen na te denken over dat wat het gedachtengoed van de samenleving jou wil laten denken en jou wil laten geloven. Het is niet onmogelijk dat je na je eigen denken plots je eigen standpunten ziet en jouw waarheid ontdekt.