Is de zon onze kankerverwekkende vijand?

De kern van mijn filosofie is dat leven het equivalent is van energie. Energie zie ik als ‘iets dat aanwezig is dat impact heeft‘. Als dat ‘iets dat aanwezig is‘  kristalliseert, d.w.z. als het zich verzamelt, dan ontstaat materie. Materie is daarmee de belichaming van energie.  Licht, in de vorm van de materie dat foton heet, is daarmee een drager van energie. Waarmee licht impact heeft op andere vormen van materie. Alle materie vormen die in het Heelal en op aarde  voorkomen zijn de manifestatie van dit energie-materie-licht Verschijnsel. Alle materie, alle structuren en alle lichamen zijn de uitdrukking van energie. Het is waarom de natuur hoog gevoelig is voor ( kwantum) energieën, waaronder licht.

De ellipsvormige beweging van de aarde rond de zon, de rotaties van de aarde en haar magnetische veld heeft op aarde een atmosfeer gecreëerd waar energie ( en daarmee licht) varianten en fluctuaties zorgen voor temperatuur- en dag/duisternis schommelingen die zich allemaal cyclisch voortbewegen. Het zijn deze cycli die al het psychische, fysieke en immunologische gedrag van alle materie en soorten vorm, inhoud en richting geeft. Inclusief het gedrag van de mens.

Gezondheid en ziekte benader ik vanuit energie. Het  financiert gezondheid en faciliteert aanpassingsvermogens. Gezondheid is gelijk energie. Met levendigheid, nieuwsgier, uitreiking naar de dag van morgen en een hoog aanpassingsvermogen als de kenmerken van de aanwezigheid van energie. Hoge systemische energieproductie leidt tot hoge energetisch orgastische geladenheid wat leidt tot robuuste gezondheid. Het is een toestand van ‘Zijn’ dat ik definieer als gezond ‘Zijn’. Lage systemische energieproductie leidt tot lage energetische geladenheid en dat is zichtbaar in ziekte gedrag, somberheid, depressie, veroudering en in ontbinding uiteenvallen.

Ziekte zie ik als een energetisch conflict. Ziekte verschijnselen zijn de uitdrukking van afweer. Ze zijn de manifestatie van een immuun reactie. Feitelijk is het zo dat je zonder immuunreacties net overleven kan. Wat betekent dat alles dat leeft feitelijk de uitdrukking is van het in het systeem aanwezige immuunsysteem. Ziekte is daarmee de expressie is van een adaptatie proces dat zoveel energie vraagt dat het systeem lichaam voor herstel tijdelijk rust en terugtrekking nodig heeft. Ziekte zie als het genezingsproces. Echter chronisch in ‘ziekte’ blijven hangen, duidt erop dat het systeem niet in staat het adaptatie proces rond te maken. Waarschijnlijk omdat het systeem niet in staat is het energetische conflict op te lossen. In chronische ziekte malheur blijven hangen leidt tot een leven in een gedegenereerde vorm van gezond ‘Zijn’.

Gezond Zijn en ziekte zijn gerelateerd aan omgevingsstressoren en de genetische mogelijkheden van het systeem lichaam om die stressoren correct te pareren. Dat geldt ook voor de stressor zonlicht. Het territorium, lees de atmosfeer van de leefomgeving, bepaalt het voedselaanbod, bepaalt de intensiteit van stress en ( predatie) angsten. Het is de zon die die atmosfeer creëert.  Waarmee de atmosfeer van de leefomgeving de energieproductie mogelijkheden en de immunologische reacties van het individu vorm geven. Het is de atmosfeer van de leefomgeving dat het denken doen en laten en daarmee de energetische lading van het individu bepaalt. Het is de zon en haar antagonist de duisternis die dat vormgeven. De evolutie draait op deze cyclus. Ziekte zie ik als het onvermogen het eigen licht te waarborgen. Als leven licht is dan zal elk organisme/individu (ver) licht moeten zijn.

En dat betekent dat het individu licht moet kunnen absorberen en licht moet kunnen produceren om zich bezielt en levend te kunnen uitdrukken. Het is waarom alles ‘dat Zijnde is’ in het universum en op aarde hoog gepigmenteerd is. Waarvan de atomen in de koolstoffen en waterstoffen het fundament zijn van de pigmentatie. Melanine, chlorofyll, melatonine vitamine D en alle fosfolipiden in alle membranen zijn, via hun specifieke protonen/elektronen configuraties, ‘Time Kristalls’. Ze absorberen energie, zijn in staat dat te verwerken en weer af te geven. Waarmee ze informatie verwerkenende structuren zijn die in de pas lopen met de dag-nacht cycli van de omgeving waarin ze leven. Alle biochemische en fysiologische processen in de cel, weefsels en het systeem lichaam zijn opgehangen aan dit fundamentele proces.

Ziekte ontstaat dan als het individu onvermogend is de stressor (zon)licht – lees ook straling- te pareren en een correcte tegenreactie en en verantwoord immunologisch proces van schade reparatie en heling te organiseren. Een helend immunologisch proces verloopt ALTIJD via de creatie van ontsteking en de productie van hitte. Waarmee het systeem het rode en infrarode spectrum van licht als helende factor inzet. Een immunologische waarborging die deels door (epi) genetische structuren bepaalt wordt en onder invloed staat leefstijl in een bepaalde omgeving.  Het is mijn stellige overtuiging geworden dat het niet de zon is die ziekte en kanker verwekkend is. Als manifestatie van het onvermogen het eigen licht te waarborgen is het een energetisch kwakkelend en onmachtig systeem dat in ziekte en malheur wegkwijnt. En dat is opgehangen aan leefstijl.

In een volgend blog ga ik je uitleggen waarom ik ervan ben geraakt dat de zon, in samenwerking met de duisternis van de nacht, de zelfredzaamheid, zelfhandhaving en zelfheling van elk organisme en menselijk individu garandeert. Waarmee ik tevens zeg dat het ontbreken van zonlicht of een verstoorde licht absorptie de ziekte verwekker der ziekte verwekkers is. Inclusief kanker. Kanker zie ik als een proces van versnelde ontbinding als gevolg van heftige oxidatieprocessen. Waarmee kanker een versnelde veroudering is als resultaat van het onvermogen het eigen licht te waarborgen. De zon is leven en schenkt leven. Het drukt zich uit in bezieling. 

Als manifestatie van Eenheid is gezond ‘Zijn’ een orgastisch geladen ‘Zijnsvorm’, waarvan draagkracht, adaptatie, verdraagzaamheid, zelfredzaamheid, zelfheling, overgave en vrijheid de uitdrukkingen zijn. Klachten kwalen en ziekte is een ‘Zijn’ dat ik zie als het gevolg van gebrekkig energetische lading als manifestatie het onderbelicht zijn. Onderbelichting niet alleen vanwege het binnenleven. Maar ook als resultaat van het onvermogen intern mitochondriaal licht te produceren. En dat is gerelateerd aan omgevingsstressoren en leefstijl. Verchronificering van klachten kwalen en ziekte is niet alleen het gevolg van het dragen van kleding, van zonnebrillen en het binnen zittende leven dat de moderne mens leidt, maar ook het resultaat gevolg van het lege voedsel – lees lichtloze voedsel –  dat Homo Moderni nuttigt.

Daarnaast dwingt de dwangmatige neurotische samenleving de moderne mens chronisch de lente in het lijf te hebben, chronisch de zon in het hoofd en chronisch het eigen hart te verloochenen, om te voldoen aan het behalen van targest doelen en volgen van dictaten. De moderne mens is chronisch op jacht naar dopamine en adrenaline shots om chronisch het gevoel van opwinding en vreugde te kunnen omarmen om de zon in het hoofd en de lente in het lijf staande te houden en het gevoel te bezitten iets bereikt te hebben ( beloning). Voor rust, vrede en terugtrikking is nauwelijks ruimte. Energetisch is dit uitputtend, waarmee langzaam de energie uit het lichaam weglekt en daarmee het licht langzaam dooft. De bezieling van het inidividu vervliegt. Het is wat onderbelichting op levert. Wat overeenkomt met in ‘duisternis’ en in sombere donkerte leven. Waarmee het bioritme verstoort is en de moderne mens als het ware in ‘Jet-lag’ leeft.

Het dag en nachtritme hangt niet aleen aan leven in het ritme van het licht en de duisternis. Ook vasten, beweging, de timing en het type voedsel dat genuttigt wordt speelt een rol bij het onderhouden van een correct bioritme. De licht duyisternis cylus is opgehangen geworden aan vier genstructuren die vier eiwitten produceren die elkaar aan of uit zetten ( Clock en Bmal en Period en Cry) Naast deze eiwitcoderende genen zijn er in het DNA ook nucleaire receptoren die voor vetten gevoelig zijn. Vetten worden gebruikt om de hersenen te informeren over de staat van verzadiging. Met andere woorden vetten vertellen hoeveel energie er in het lichaam is en hoe lang je zou kunnen vasten. Ook dit mechanisme reguleert het dag nacht ritme.

Het dag nacht ritme hangt daarmee deels aan de in de nucleus bevinden PPAR-receptoren. Receptoren hoog gevoelig voor vet en vetachtige structuren waaronder vit D3, vit E, acetylgroepen, cholesterol, testosteron, oestrogenen en cortisol. Deze vetstructuren bepalen de aan en uitschakelingen van katabole en anabole processen. Waarmee de PPARS grond schenken aan cel cyclus en het systeem informeren hoeveel energie er aan boord is. Deze informatie reguleert het waken of slapen.

Een ander uitgangspunt is dat leven onder invloed van zonlicht in zee  ontstaan is en dat de bron van het leven op aarde in het atoom te vinden is.  Het atoom is de kleinst denkbare molecuul vorm van leven. In de kern van het atoom zitten de kwantum energieën van het universum opgesloten. Waarmee de kern van het atoom een tijdloze ruimte is, gelijk  het vacuüm van de ‘spacetime’ van het universum. En die kwantum spacetime eigenschappen zitten in elke cel van alles “dat Zijnde is” hier op aarde. Het is waarom ook de mens gevoelig is voor informatie van elektromagnetische velden, waaronder zonlicht.

Het atoom is de drager van protonenkern waar om heen als spinnend elektronen stuiteren. Waarmee het atoom een drager van licht is. Licht is de primaire ‘energizer’ van leven. Licht, water, temperatuurverschillen en de energie van het atoom zijn de dragers van evolutie. Van nature bezit alles dat leeft, als gevolg van tegengestelde krachten, uitdijende en inkrimpende eigenschappen. Wat stroming als gevolg heeft.

Alles in de natuur laadt zich vol en loopt weer leeg, heeft het koud en warmt zich weer op, rent, vliegt, hupt, krijst en valt in weer slaap. Alles in de natuur bloeit op en verwelkt weer. Alles in de natuur zet uit en krimpt weer in. Alles in de natuur is energetisch geladen, ademt leven, stroomt, gaat dood en wordt weer geboren. Het schommelen tussen tegengestelde krachten drijft leven. Dat heet oscillatie. Leven is gelijk, de tegengestelde en oscillerende elektromagnetische krachten van licht, een stuitering tussen tegengestelden. Het schenkt stroming. Het oscillerende individu is een inspiratie omdat het een Wezen van licht is. Dit ‘bezonde’ individu is niet ziek te krijgen.

Het totale lichtspectrum heeft invloed op de huid, en haar immunologische en metabole systemen. Systemen die via neurotransmitter vrijgave door het plaatselijke aanwezige zenuwstelsel  de vetcellen en huidcellen activeren of deactiveren. De huid bezit haar eiegen stresssysteem ( POMC en NPY productie) dat van binnen uit en van buiten af reageert op ( licht) prikkels.  Het is waar alle organismen vanaf seconde één van de evolutie mee groot geworden zijn.

Licht heeft de evolutie gedreven en doet dat nog steeds. Beperkte blootstelling aan zonlicht schenkt een omgekeerde en daarmee een degeneratieve evolutie. We noemen dat klachten, kwalen en ziekte.

Leven zou niet niet mogelijk zijn op aarde als de natuur geen oplossing had gevonden voor zonlicht penetratie via het oog en de huid. Hoewel er veel onderzoek is gedaan naar de schadelijkheid vcan UV licht, zijn die onderzoeken altijd gedaan op individuen die een hoog in mentale stress, binnenzit en consumeer suiker dieet leven leiden. Licht is energie en elke lichtfrequentie brengt enige schade toe. De tegenreactie in een gezond lichaam/huid is verjonging, in plaats van veroudering. Dat kanker in de moderne westerse wereld schrikbarend toegenomen is, zal niet aan de zon blootstelling liggen. Maar eerder aan over hygiëne, het dragen van kleren, binnen zitten en het westerse dieet. Een levensstijl die eerder kwetsbaar maakt en een dieet dat eerder pro inflammatoir is dan anti inflammatoir. Waarmee niet alleen de huid langzaam in ontbinding uit een valt, maar het gehele lichaam. Met versnelde veroudering als resultaat. Het is mijn aanname dat deze huid niet in staat is de energie van zonlicht te gebruiken voor anabole en weefsel verjongende metabole processen. Met katabole weefsel afbrekende processen als gevolg van dit onvermogen.

Reacties van de huid op blootstelling aan de zon kunnen alleen volledig begrepen worden door rekening te houden met de licht absorberende moleculen die aanwezig zijn in de huid, vooral de lichtgevoelige eiwitten genaamd opsines. Veel van de cellulaire reacties op blootstelling aan de zon worden inderdaad beïnvloed door opsines, die fungeren als de “ogen van de huid”. Kleine gen mutaties van deze opsins maken elk oog en elke huid hoger gevoelig voor schade. Een gevoeligheid die ook ontstaan kan als de huid en oog chronisch aan de zon onttrokken wordt en mogelijk ook door kunstmatige straling.

Gebruikers van zonnecrèmes  zijn zich vaak niet bewust dat ze niet alle golflengtes van zonlicht blokkeren, inclusief die crèmes  die beweren dat ze een “breedspectrum bescherming” bieden. Deze zonnebrandcrèmes bieden slechts goede bescherming tegen UVB (280-320 nm) en UVA (320-400 nm) straling, wat slechts ongeveer 2% vertegenwoordigt van de zonnestraling die het aardoppervlak bereikt, wat leidt tot een vals gevoel van bescherming. In de huid zijn, via de melanine houdende opsinen, de melanocyten gevoelig voor blauw licht en UV straling. Deze lichtfrequenties triggeren ( als gevolg van een oxidatie reactie ) melanogenese wat een normale pigmenterende beschermende reactie is. Maar in een zieke huid tot een melanoom ( klontering van geoxideerde cellen als het ware) uitgroeien kan.

Alle lichtfrequenties penetreren de huid dieper dan UV licht. Penetratie brengt altijd een oxidatie reactie op gang. In een gezonde huid of oog is de redox ( lees anti oxidatie reactie) maximaal en zal een verjongend effect verzorgen. Waarmee ik wil zeggen dat het niet persé het UV licht is dat aan huidveroudering en aan melanoom vorming ten grondslag ligt. Ook het blauwe zonlicht spectrum kan dat. Blauwlicht in de zon dat op de heetste uren van de dag onvoldoende gecompenseerd wordt door de langer en daardoor beschermende frequenties van het rode en infrarode spectrum. Chronische Blauwlicht bloostelling kan de (melanopsinen) beschadigen zowel in de huid als het oog. Met het gevolg dat de lichtgevoeligheid afneemt en de huid en het oog hun gezonde functies en signaal transductie ( doorgeven welke tijd van de dag en keerkring zone je leeft) en hun vitamine D productie verliezen. Het lichaam en haar geest gaan ‘denken’ dat je in de duisternis leeft. Met toename van onrust en anxiety als gevolg.

Weinigen beseffen dat chronische blootstelling aan duisternis een enorm vernietigende kracht bezit. Net als chronisch zitten. En de zon maar als schuldige aan blijven wijzen. Klopt van geen kanten , denk ik dan.

Het frappante is dat in iedere cel de energie productie vergezeld wordt met de productie van UV licht, blauwlicht ( elektronen stroming) en rood/infrarood licht. Ze worden ingezet als groei en verjongingsprikkels om de mitochondriale redox capaciteit maximaal te houden.

Elk organisme inclusief Homo Sapiens Sapiens is groot geworden onder de zon vergezeld met evenredige perioden van duisternis. Het is een cyclus die het circane ritme voedt. Een zon die een geneesheer is door je te bedreigen met schade en verval. En het infrarode licht van de nacht als rustgever hersteller schenkt. Alles wat deze prikkels niet absorberen en trotseren kan zal door de natuur dus ‘gestraft’ worden met verval en mogelijk vernietiging. Het is zoals het hoort te zijn.

Licht , energievoorraden, ontstekingstoffen, hormoonachtige stoffen die uitgescheiden worden door de botten, de spieren ( Myokinen) , het immuunsysteem ( Cytokinen) , het darmmicrobioom, de alvleesklier, de lever en de ( bij) nieren prikkelen en informeren elke cel omtrent de huidige energie- en immunologische status. De prikkeling en informatie leidt intracellulair tot X-metabole reacties met een X- milieu ( lees X elektromagnetische lading / voltage) als gevolg. Het ontstane milieu ( zuurgraad, afvalstoffen, hoeveelheid zuurstof aanwezig etc) prikkelt en informeert een intracellulair aanwezige dag-nachtritme knop die katabole of anabole stofwisselingspaden aanzet. Die dag-nacht aan en uitknop bestaat uit een cluster van eiwitten: AMPK/ULK-1 – mTOR.  Stoornissen in dit aan en uitzet mechanisme leidt tot energieproductie problematieken en stoornissen in het opruimen van oxidatieschade. Wat tot Jet-Lag verschijnselen in het weefsel of het gehele systeem leidt. Deze aan en uitschakeling hangt deels aan de PPARS signaling in de nucleus.  DENK AAN SREBP signaling!!

Op basis van mijn filosofie kan je niet gezond ‘Zijn’ als je niet elke dag zonlicht absorbeert. Vooral ochtend en avondzonlicht. Je kan ook niet gezond ‘Zijn’ als je niet elke dag beweegt. Je kan niet gezond ‘Zijn’ als je je hart niet uitdaagt krachtig te moeten kloppen. Je kan niet gezond ‘Zijn’ als je chronisch en dominant voedt met suikers of een groenten en fruit vegan leefstijl hanteert. Je kan niet gezond ‘Zijn’ als je je chronisch voedt met op ‘processed foods’ of gemaksvoeding. Je kan ook niet gezond ‘Zijn’ als je chronisch en een ritmisch eetpatroon hanteert.  

De moderne leefstijl en dieet trends ondermijnen het gezond ‘Zijn’. Ze ondermijnen het vermogen intern licht te produceren. Hoewel het moderne westerse individu niet direct sterft, leeft het in toenemende mate niet uitbundig en in overgave. Klachten en kwalen worden als ongemakken ervaren en niet gezien als ziekte. Het moderne westerse individu heeft ook niet door dat de klachten en kwalen waarschuwingen zijn dat ziekte zich aan het ontwikkelen is. Het moderne westerse individu waant zich gezond. Het wordt gezondheid genoemd. Je zal begrijpen dat ik gezondheid niet evenwaardig acht aan gezond ‘Zijn’.

De grootste beïnvloeders van het circadiane ritme zijn licht en duisternis variaties, het type voedsel dat geconsumeerd wordt en de timing van het eetgedrag. Er is een sterke relatie tussen de energiestatus van het organisme-individu en het waakslaapritme. Dat betekent ook dat het organisme gevoelig moet zijn voor de honger of verzadingssignalen. Deels loopt dat via bv insuline, glucagon, leptine, ghreline signaling op de hypothalamus en op cel niveau zijn het vooral de nucleaire receptoren waaronder de PPARS en oestrogen en vitamine A en D3 receptoren die de cellen informeren energie op te slaan of uit te geven.

Het circadiane patroon van peroxisoomproliferator-geactiveerde receptoren (PPAR’s), leden van de nucleaire receptor-superfamilie en belangrijke bemiddelaars van energiehomeostase en metabolisme, wordt gereguleerd door klokgenen. PPAR’s dienen als sensoren van voedingsstoffen en energie-/metabolisme status om de perifere klok tijdelijk aan te passen. Stofwisselingsprocessen, energie productie methodieken en zelfs mitochondriale fusie en fissie processen  en de circadiane klokken zijn nauw met elkaar verweven. Klokgenen stimuleren of onderdrukken de genoemde processen en verschillende metabolische parameters beïnvloeden klokgenen, waardoor een wederzijdse terugkoppelingsrelatie ontstaat. Slaap waak cycli en PPARS zijn gerelateerd.

“De mechanismen van het circadiane klok zijn verstoorde, dissipatieve structuren ver van het evenwicht. Peroxisoomproliferator-geactiveerde receptoren (PPAR alfa, beta/delta en gamma) spelen een sleutelrol in metabolische regulerende processen, met name in het hartweefsel. Er zijn verbanden gelegd tussen circadiane ritmes (CR’s) en PPAR’s. Mammalische CR’s omvatten ten minste twee cruciale transcriptiefactoren, CLOCK en BMAL1 (Gekakis et al., 1998; Hogenesch et al., 1998). PPAR gamma speelt een belangrijke rol in zowel glucose- als lipidenmetabolismen en vertoont circadiane eigenschappen die de interactie tussen metabolisme en CR’s coördineren. PPAR gamma is een belangrijk onderdeel van de vasculaire klok. Vasculaire PPAR gamma is een perifere regulator van cardiovasculaire ritmes die circadiane variaties in bloeddruk en hartslag controleert via BMAL1.

Het verband tussen PPAR gamma disfunctie en genetische mutaties van desmosomen treedt op via inactivatie van het Wnt/beta-cateninepad, dat oscillatoire eigenschappen vertoont. Een typische ziekte die hierbij hoort is type 2 diabetes, waarbij het Wnt/beta-cateninepad geactiveerd wordt en de expressie van PPAR gamma afneemt. Abnormaliteiten in CR’s komen voor bij tal van aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, sympathische/ parasympathische disfunctie, hypertensie, diabetes, neurodegeneratieve ziekten en kanker, die vaak nauw met elkaar verbonden zijn.”

Circadian rhythms, Wnt/beta-catenin pathway and PPAR alpha/gamma profiles in diseases with primary or secondary cardiac dysfunction; Yves Lecarpentier , Victor Claes , Guillaume Duthoit , Jean-Louis Hébert 

Elke organisme en elke cel is gebaat bij dit dynamische evenwicht. ( link tek katabool-anabool)  Het voorkomt dat bepaalde anabole of katabole processen metabool eenzijdig uit de hand lopen en zo tot ernstige stofwisselingsstoornissen leiden.  Binnen een dergelijke comfort zone functioneren fysiologisch-biochemische processen maximaal.  Dat ‘comfort-zone-evenwicht’ is niet een statisch maar een dynamische evenwicht en wordt in stand gehouden door het heen en weer schommelen ( oscillatie) tussen twee tegengestelde krachten. De ontstane comfort zone, die met homeostase https://nl.wikipedia.org/wiki/Homeostase_(fysiologie) wordt geduid, is het gemiddelde van alle fysiologische en bio chemische reacties en elektromagnetische krachten die in de natuur als matrix, maar ook in een cel plaatsvinden.  Deze ‘comfort zone’ zorgt ervoor dat geen enkel ( metabool ) systeem door eenzijdige belasting overbelast raakt. Na een belasting volgt een rustfase als tegenreactie.      

De mens is natuur waardoor deze wet ook op zijn metabole systemen van toepassing is. De vicieuze cirkel van het  dag- en nachtritme in mens en dier wordt door zichzelf in stand gehouden. De in een bepaalde fase geproduceerde metabolieten en ‘afvalproducten’  zijn tevens een signaal om de tegenovergestelde fase langzaam op te starten. Naarmate er meer van die signaalstoffen geproduceerd worden, wordt de druk op het opstarten van het tegenovergestelde steeds groter. Pas bij een bepaalde hoeveelheid aan metabolieten worden tegengestelde stofwisselingsprocessen opgestart. ‘Quorum sensing’ heet dat. De dag activiteiten produceren signaalstoffen die de nachtfase voorbereiden. De nacht metabolieten bereiden de dagfase weer voor. Een metabool systeem krijgt zo altijd op tijd zijn rust. Hetzelfde principe geldt voor schade herstel. Kapotte of oude cellen lekken hun cel materiaal.

Dit celmateriaal initieert opruim- en schade herstel werkzaamheden met weefselvernieuwing als resultaat. Waarna het proces opnieuw starten kan. Gezond in leven blijven, hangt geheel aan dit homeostaseproces. De relatie met slaap en gezondheid is dat een systeem met correcte homeostase processen toestemming krijgt om te rennen , te  vliegen, te paren, te vallen en weer op te staan of toestemming krijgt om immunologisch correct te reageren of te gaan slapen.  Een organisme dat  leeft in de juiste schommeling tussen het dag en nacht profiel, bezit een enorm hoog zelf handhavend en zelf helend vermogen. Dat is licht, temperatuur, beweging/stroming en voeding ( aard en timing van voeding)  gevoelig. 

Licht beïnvloedt het lichaam door stimulatie van receptoren via de ogen (netvlies) en via de huid. Het klassieke visuele zintuiglijke systeem bestaat uit fotoreceptorcellen van staafjes (voor licht met een lage intensiteit) en kegeltjes (voor scherpte, detail en kleurwaarneming). De impact van een foton van licht genereert rhodopsine, wat elektrische impulsen creëert in de oogzenuw die samenkomen in de visuele cortex en geïnterpreteerd worden als ‘zicht’. Gedurende meer dan 150 jaar werden staafjes en kegeltjes beschouwd als de enige fotoreceptorcellen in het oog. Met de ontdekking van een nieuw, derde type retinale fotoreceptor bij zoogdieren, werd een nieuwe retino-hypothalamische route beschreven, die bewijs leverde voor een route die de biologische, maar niet-visuele effecten van licht en daarmee het circadiane ritme bemiddelt.

Uit de ontdekking van deze derde lichtgevoelige cel ontwikkelde zich de wetenschap dat de invloed van licht zich niet beperkt tot de kegeltjes en staafjes van het oog en het zien van beelden faciliteert.  Het oog ‘belicht’  via een derde lichtgevoelige cel (ipRGC’s) dieper gelegen hersenstructuren die betrokken zijn  bij  de regulatie van het dag en nachtritme, het  gemoed, het gevoel, de synthese van nerurotransmitters en hormonen.

“Sunlight reaching the earth’s surface is categorized by effective wavelength: ultraviolet B (UV-B, 280–315 nm), ultraviolet A (UV-A, 315–400 nm), visible light (400– 760 nm), and infrared light (760 nm × 1.06 nm). Of these four categories, visible light is essential for vision and resetting of the circadian clock through photoreceptors in the retina. For comparison purposes, moonlight is 0.5 to 1 lux, a bright office is 400 lux, and a sunny day in spring is 32,000 to 60,000 lux. Light affects the body by receptor stimulation through the eyes (retina) and through the skin. The classical visual sensory system is comprised of photoreceptor cells of rods (low-level light) and cones (sharpness, detail, and color vision). For more than 150 years, scientists considered rods and cones to be the sole photoreceptor cells in the eye. With the discovery of a novel, third type of retinal photoreceptor in mammals ( ipRGC’s) a new retinohypothalamic pathway was described, providing evidence of a pathway mediating the biological but non-visual effects of light.

ipRGC’s https://en.wikipedia.org/wiki/Intrinsically_photosensitive_retinal_ganglion_cells,

Het visuele effect van zonlicht is: Gevoel van geruststelling, vredigheid, verzadiging vervulling en welbevinden. Kunstlicht is dominant blauwig waar het rode en infrarode spectrum ontbreekt. Dat rode spectrum reduceert de schadelijke golflengte van het blauwe licht. Kunstlicht en tv tablet en telefoon schermen schenken daardoor onrust, gejaagdheid, niet op gemak voelen en ‘slecht bevinden’. ‘Ik zit net niet lekker in mijn vel’, kan je er aan toevoegen.

Het niet visuele effect van zonlicht is: via het circane ritme worden metabole processen van afbraak en opbouw gereguleerd, waar melatonine, cortisol, vitamine D, B12, foliumzuur en de productie van cathelicidinen – LL37 en surfactanten de dragers zijn van deze katabole en anabole processen. Correcte regulatie zorgt , via de vagus zenuw – parasympaticus -voor een anti – inflammatie respons. zie onderstaand artikel.  

The Effect of Light on Critical Illness.  Ricardo Castro, Derek C Angus, Matt R Rosengart  March 2011 with 89 Reads  DOI: 10.1186/cc10000 https://www.researchgate.net/publication/50986536_The_Effect_of_Light_on_Critical_Illness

Conclusie: De conclusie van dit artikel is dat bepaalde lichtgolflengtes als helende therapie ingezet kan worden. Waarmee gezegd is dat licht, via dieper gelegen hersencentra en de hypothalamus invloed heeft op stofwisselingsprocessen. Daar voeg ik aan toe dat geluid frequenties ook dit helende of vernietigende effect kunnen hebben.

Het retinaal pigmentepitheel (RPE) is de laag in het netvlies van het oog die verbonden is met de neurosensorische retina. Het is een enkelcellige laag die hoog gepigmenteerd met melanine is.

• Het verzorgt absorptie van overtollig licht en voorkomt reflectie / spiegeling terug het oog in.
• Het bezit cellen waarin lichtgevoelige eiwitten liggen opgeslagen die samen de RPE kwaliteit onderhouden.
• De RPE zijn fagocyterende cellen. Ze ruimen stervende of dode kegeltjes en staafjes op. De RPE bezit daarmee een regenererendefunctie.
• Het bezit cellen waarin melanine korrels opgeslagen zijn. Deze cellen absorberen overtollig blauwlicht en liggen vlak achter de staafjes en kegeltjes. Melanine korrels slaan zink op. Zink is DE wondhelingsstof.
• Het verzorgt de turnover ( afbraak en aanwas ratio) van de fotoreceptoren ( staafjes en kegeltjes) Waar melanine de fagocytose (afbraak en opruimen)  verzorgt, verzorgt  Rhodopsine het herstel van de retina.
• Het verzorgt actief transport van zuurstof en nutriënten en water. Het moduleert de doorvoer van water , zouten voedingstoffen en de afvoer van afval tusende retina en het vaatvlies ( choroidea) Het vaatvlies is een network van zeer kleine en iets grotere bloedvaten. Ze verzorgen de aanoer van zuurstof en nutrienten en de afvoer CO2 en afval.
• Het voorkomt vochtophoping onder het netvlies.
• De Macula is onderdeel van het netvlies. Deze zgn ‘gele vlek’ is van belang voor het scherpe zien en bestaat alleen uit kegeltjes. De macula bezit macula pigmenten die bestaan uit luteine en zeaxanthine. Deze pigmentcellen absorberen een groot gedeelte van het blauwe licht dat het oog binnenkomt. Blauw licht bezit een korte golflente van 400-530 nM. Deze korte golflengte is irriterend en verhoogt de oxidative schade aan netvlies inclusief macula en het daarachter liggende RPE. Pigmenten ( melanine, luteine Rhodopsine en Zeaxanthine ) zijn in het algemeen in staat licht te absorberen en oxidatieve schade te beperken.
• Chronische blauw licht overbelasting icm mitochondriale dysfunctie ( onvoldoende water, licht en ATP productie) veroorzaakt oxidatieve stress. Chronische oxidatieve stress veroorzaakt cataract , maculadegeneratie en laat ook de retina langzaam los. Met name als het individu kwestbaar is en laag in voltage is.
• De RPE heeft een genezend effect, wat versterkt of verzwakt kan worden door licht van bepaalde golflengtes. Blauw licht verzwakt en rood licht versterkt de genezende kracht van de RPE. Blauw licht deactiveert het mitochondrial OXPHOS eiwit Cytochroom Oxido Reductase ( Complex 4 ) waar rood licht het juist activeert. Blauw licht blokkeert zo energie productie ( ATP ) waar rood licht de ATP productie bevordert. Blauw licht verhoogt de kans op oxidatieve schade waar rood licht de kans op oxidatieve schade vermindert.
• De regeneratie van het het netvlies en aanverwante oog structuren is volledig afhankelijk van DHA ( er is een korte en een lange regeneratie loop) . Vitamine A en de cartinoiden Xanthine en Zexanthine ( zit in nagenoeg alle groenten en fruit) zijn noodzakelijkeke co factoren voor de inbouw van DHA in membranen. De opname van DHA is afhankelijk van een tranporter systeem ( Mfsd2). DHA transporteert schildklier hormoon ( T4 ) de hersenen in. Te weinig vette vis eten , of een mutatie van hede mfsd2 transporter en te weinig T4 in de hersenen (onderdrukte schildklier functies) verhoogd niet alleen de kans op oxidatie schade aan neuronen maar ook aan de retina. T4 naar T 3 omzetting in elke cel is voorwaardelijk voor mitochondriale biogenese/aanmaak nieuwe mitochondria. T3 verhoogd daarmee de metabolic rate in de cel en en daarmee ATP productie. Regeneratie heeft veel ATP en vooral ook NADPH nodig. Hexose Monophospate Pathway moet actief kunnen zijn. De HMS NADPH productie lijn is afhankelijk van een correct functionered Mitochondrium. Blauw licht onderdrukt mitochondriale functies, wat ook de HMS NADPH productie lijn onderdrukt en daarmee het regenererend vermogen verzwakt. Infrarood licht doet precies het tegenovergestelde
• Zie ook http://webvision.med.utah.edu/book/part-ii-anatomy-and-physiology-of-the-retina/melanopsin-expressing-intrinsically-photosensitive-retinal-ganglion-cells/